Nog een game drive.

De eerste nacht dat ik slecht geslapen heb. Voornamelijk door de warmte. Om 21:30 uur ging ik te bed. Om 02:00 uur klaar wakker. Om 02:15 uur een tropische regenbui. Uiteindelijk heb ik de klok van 03:30 uur nog bekeken. Werd wel wakker van de 2 wekkers. De koffer was al gepakt. Plassen, tandenpoetsen, kattenwasje en mijn ontbijt ophalen. De betrouwbare Isaac staat al klaar met zijn Toyota Hiace. Naast hem staat een busje met een lege accu. Verderop staat een busje met een lege band. Maar wij kunnen op toernee.

Bij de pont is het drukker. Wij lijken de eersten te zijn, maar een Pool haalt ons met een bloedgang in. Al met al rijden we om 07:00 uur het park in. We gaan vandaag voor de leeuwen. Dus we rijden meteen door naar de hoek waar er gisteren gezien zijn. We delen de cheese sandwich. Het is bewolkt en er liggen veel plassen op de modderige wegen. We zijn duidelijk minder wild dan gisteren. Liggen waarschijnlijk bij de kachel op te drogen.

Opeens zien we sporen van een leeuw op de weg. Zelfs voor een Nederlander te herkennen. We volgens het spoor ongeveer 1500 meter. Dan gaat de leeuw de weg af. Wij kijken om ons heen. Wel veel gieren in verschillende bomen. Volgens Isaac een teken dat de leeuw een prooi te pakken heeft. Maar geen leeuw te spotten. We blijven zoeken. Zien ineens wel veel wild. En ook de temperatuur loopt weer op naar zo een 30 graden. Zal de hoogtepunten noemen. Giraffen (letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt), drie jakhalzen, een uiterst zeldzame vogel met poten, vleugels en een snavel, geen leeuwen.

Op de weg terug naar de pont zien we weer sporen op de weg van een leeuw. Isaac geeft niet op. Op enig moment staan er mensen vanuit 4 busjes te turen naar iets dat ze graag willen zien. Ineens denken sommigen leeuwen te zien. Uiteindelijk besluit Isaac off road te gaan, gevolgd door een tweede busje. Op de plek waar men de leeuwen wilde zien renden twee jakhalzen weg. Lijken niet op een leeuw, zelfs niet in kleur. Toch moeten er in de buurt leeuwen zijn. We rijden verder de savanne op. Kan ons 150 Usd kosten. Verder en verder raken we van het gebaande pad. Ineens staan we op meters afstand van 2 leeuwinnen in de schaduw van een boom naast een poeltje. Dan maar leeuwinnen. De koning der dieren is toch specialer, maar helaas. Dan maar de vrouwtjes. Snel wat foto's geschoten en terug naar de weg. Daar staan inmiddels drie voertuigen. Gelukkig geen rangers. Als we vertellen wat we waar gezien hebben geven de drie busjes gas. Wij gaan meer dan tevreden.

Niet veel later worden we weer voorbij gevlogen door de Polen. In het park gebeurde dat al twee keer eerder. Hebben thuis geen racebaan denk ik. Als laatste zien we giraffen genieten van de blaadjes van de acacia. Deze plant heeft enorme stekels. De vruchten worden door insecten gegeten door een gat in de harde schil te maken. Dat gat zorgt er weer voor dat de wind fluittonen opwekt, die de giraffe naar de acacia leiden. Vervolgens prikken de Insecten op de tong van de giraffe om hem weer weg te jagen. Vreemde vorm van symbiose.

Voldaan nemen we de pont van 11 uur. Ik bestel mijn lunch en Isaac gaat zijnsweegs.

Vanmiddag naar de top van Murchison Falls. Dan naar de laatste overnachtingsplaats van deze safari. Nu eten en ff relaxen. Als verrassing heeft Isaac geregeld dat de onderweg gekochte ananas voor mij geslacht wordt. Als toetje. Hmmmmmm, heerlijk. En vooral lief.

Vroeg In de middag gaan we weer op toernee. Eerst naar de top van Murchison Falls. Dacht dat ik alle slechte wegen wel gehad had inmiddels. Hoewel ik deze weg 6 jaar geleden ook gereden ben, maar in plaats van onderhoud hebben de weg eerder verslechterd. De tse-tse vliegen en de temperatuur van meer dan 35 graden Celsius maken de rit er niet prettiger op. De ddt spray helpt niet veel. Het is kiezen tussen twee kwaden. Ofwel opgevreten worden door de vliegen of meer dan zweten in de rijdende sauna. Als we vaart minderen moeten de ramen dicht, want zodra we langzaam rijden vliegen ze massaal door de open ramen naar binnen. De ventilator blijft in lage stand, anders komt er teveel stof naar binnen. Ik geef het maar op en laat mijn raam dicht. Dat zorgt er wel voor dat mijn waterconsumptie een astronomische hoogte bereikt. Ook aan heel slechte wegen komt een einde.

De waterval stort met enorm geweld naar beneden. De spetters vliegen in het rond en vormen een fijne nevel. Best lekker bij deze temperaturen. Niet goed voor de camera. Er is nog een groepje andere toeristen. Puffend schieten we wat plaatjes. Het is te warm om lang te blijven. We hijsen ons weer in de voiture. Nog een kleine anderhalf uur en we zijn bij Budongo. Na een uur begint het woud en voel je dat het afkoelt. Die vervelende vliegen weten dat ook en blijven achter in de zon. Wij kunnen eindelijk de ramen open laten.

Iets na 16:00 uur arriveren we bij een prachtig gebouw midden in het woud. Ik krijg een mooie banda genaamd Mahogany. Hij is ruim en voorzien van alle gemakken. Mooie badkamer met zeep en aparte douche met warm water, een urinoir en een gewone wc, luchtverfrisser, zaklamp, paraplu, slippers, en wat al niet. In de avond wordt de klamboe uitgevouwen en de ruimte muggenvrij gemaakt.

In het hoofdgebouw is internet. Alles weer bijwerken maar.