Ratten.

Ook vannacht heeft het flink gehoosd. Omdat we hier niet ver van het moeras zitten, verzameld zich hier veel water. Via een omweg ga ik naar de douche. Omdat het nog steeds spettert en voorlopig niet lijkt te stoppen, douche ik in de regen. Met een open douche is dat eenvoudig. Lastiger is het om je kleren droog te houden. Mijn kleding koffer is nog bij pastor Bolahs. Moet dus wel zorgvuldig met mijn kleding omgaan. Ik maak er maar een pakketje van en leg de handdoek erover. Bijzondere ervaring. Van de weeromstand ben ik zeep vergeten. Dan maar schoon water en afspoelen maar.

Grace zou graag een kast opgeknapt zien. Wil ze al heel lang. Aan het huis staat een soort van berging. Als de deur opgaat schrik ik me rot. Wat een bende. De vuilstort is er niks bij. Allerlei rommel die allang weg had gemoeten. Alles versleten, kapot of ruim over de houdbaarheidsdatum. Dus al deze rommel herken ik iets van een kast. Eerst banen we ons een weg naar de kast. Die blijkt vol te zitten met honderden boekjes van de kerk. Als we de kast leeghalen komen we kakkerlakken, rattenkeutels, kattenharen en onbestemd ander materiaal tegen. De boekjes worden eerst nog gesorteerd. Verdwijnen later op de grote hoop. De kast heeft nieuwe ruitjes nodig en een nieuw deurtje. Een serieuze poetsbeurt is ook geen overbodige luxe.

Vandaag komt de timmerman langs om nog 1 ruitje te voorzien van een restant stopverf. Wist niet dat het nog bestond. Hij kan dan meteen de schade aan de kast opnemen. Na de lunch pak ik een bodaboda naar het huis van Bolahs. Mijn kledingkoffer inpakken en vragen of die afgeleverd kan worden. Altijd heerlijk achter op de brommert. Zijn allemaal geproduceerd in China. De meeste hangen met plakband, oude binnenbanden en touw aaneen. Er heel veel rommel uit China te koop. De Chinezen drijven heel veel handel met Oeganda. Ook Chinese auto's rijden hier rond. Goedkoop, maar dan heb je ook niets.

In de middag pof ik de gekochte mais. Uit de hele buurt komen kinderen meegenieten.

Om 17:00 uur gaat de familie te kerk. Ik blijf achter. Op enig moment hoor ik geritsel in de keuken. Als ik ga kijken zie ik een rat over tafel wegrennen. Even later zie ik een tweede langs de muur rennen. Getver. In een hoek van de keuken hoor ik meer geritsel. Nu is me ook duidelijk waarom Grace geopende pakken etenswaar in een afgesloten box in de kamer bewaart. Ik vraag of er rattengif gebruikt wordt. Jawel. Dus naar de supermarkt en rattengif gekocht. Het is een potje mer een pasta. Kost wel 60 eurocent. Ze verkopen ook een rattenbijbel. Lijkt een plakkerig iets te zijn waar de ratten met hun poten aan vast blijven plakken. De eigenaresse van de supermarkt vraagt of ik de komende dagen een half uurtje tijd voor haar heb. Ze wil iets met mij bespreken. Ik denk dat ze mij geld wil geven. Of is de vraag andersom? Morgen om 10:00 uur spreken we af.

Als iedereen naar bed gaat wordt er wat eten met de pasta ingesmeerd. Ben benieuwd of er morgen 10 dode ratten in de keuken liggen.