Tweede zondag in Kampala.

Allebei de kakkerlakken zijn dood. En ik ben niet opgegeten. De dode kat heb ik gezocht, maar niet gevonden. Wel trof ik zeker 10 puppy's aan in een schuurtje dat op instorten staat. Er lopen drie honden op de compound. Twee vrij jonge reuen en een teefje dat duidelijk in de zoog periode is.

Brood met hagelslag en limoenthee. De rest van de familie bereidt zich voor op de kerk. Ik ga later om de foto's van de graduation op de pc van de pastor te zetten. Met Emma bespreek ik zijn toekomst plannen. Hij wil bij het ICC In Den Haag werken. Voorlopig heeft hij een advies bureautje met een vriend. Ze geven advies aan mensen die grond willen kopen of verkopen. Hij houdt kantoor in een container van 3x3 meter.

Met hem zoek ik een bodaboda. Deze keer komt de prijs uit op 4000 Ugs. De prijs wordt steeds lager. Eerst 7000, toen twee ritjes van 6000 en nu 4000. Moet wel zeggen dat deze chauffeur de weg niet wist. Ik gelukkig inmiddels wel. Kon hem moeiteloos de weg wijzen. En dat in een ongeorganiseerde drukke stad als Kampala. Best een goede actie.

Om de computer aan te zetten moet eerst het verlengsnoer aangesloten worden. En daar zit geen stekker aan. Dus eerst de ontgrendeling met een schroevendraaier gedeblokkeerd en toen twee losse draadjes in het stopcontact. Het maakt af en toe wel een knetterend geluid. Ik ben de enige die zich daar zorgen over maakt. De foto's staan snel op de computer. Dan loop ik naar Gerald's huis. Grace, de kleintjes en Albert zijn thuis. Albert ging niet naar de kerk omdat zijn haar er niet uitzag. Viel mij niet op. Hij wilde voor de kerkdienst naar de kapper, maar Gerald had geen geld achtergelaten. Ik stel voor om samen naar de kapper te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Wat onwennig gaat de tondeuse in mijn haar. Maar uiteindelijk ziet het er best redelijk uit. Missie geslaagd. Iedere cent van de 60 eurocent waard.Onderweg kopen we een ananas. Altijd lekker.

De lunch bestaat uit milletbread, gedroogde vis en een soort spinazie. Vooraf wordt er gebeden, zoals bij iedere maaltijd. Er wordt niet gedankt. Bij ieder huisbezoek wordt er gebeden en vaak gezongen. Bij het afscheid hetzelfde ritueel. Ook nu eet ik alleen. Gerald heeft een vergadering, Grace en de kinderen eten op een mat naast de keuken. Blijft een cultuur verschilletje. Ook dat went.

De middag breng ik door met een puzzeltje, mijn I-pad en mijn camera. Esther en Ezechiel vragen ook veel aandacht. We lachen veel en genieten van elkaars aanwezigheid. Top middag. De opladers leveren hun geld op. Alles is weer vol.

Tegen donker komt Gerald thuis. Met iemand van de kerk, die blijft eten. Ik twijfel of ik blijf eten. Wil niet heel laat achter op de bodaboda naar het huis van Bolahs. Maar Gerald zegt dat ik bij hem blijf slapen. Ook goed. Niets loopt weer zoals verwacht. Wat kan ik hier verbazend goed mee omgaan. Dus eindelijk in Gerald's huis slapen. Dat wordt morgen buiten douchen met een teiltje warm water. Maar eerst eten. Vis, rijst (die twee x bekeken is op steentjes door Albert, daarna gekookt), gebakken kool en milletbread. Lekker hoor. Ik kan al aardig meekomen met het gesmak en praten met volle mond.

Bij het afscheid van de bezoeker wordt eerst meerstemmig gezongen en dan bidt iedereen dwars door elkaar heen. Zo kan het dus ook. Dat bidden duurt bij de latst stoppende zeker wel 5 minuten. Alles en iedereen is gezegd en er wordt voor alles en iedereen bedankt. Daarna iedereen een hand geven. Blijft bijzonder.

Lig nu onder de klamboe. Truste.